In het voorafgaande is de (met het ICERD-verdrag in het leven geroepen) anti-haatbeweging  ter sprake gekomen en is betoogd dat het strafbaar stellen van discriminatie van bepaalde  personen  of groepen OK is, maar dat het strafbaar stellen van (het gevoel van) haat jegens die personen of groepen: 

(1) een te diepgaande bemoeienis van de staat met de innerlijke belevingswereld van het individu inhoudt en

(2) logischerwijs leidt tot het instellen van gedachtepolitie.

 

Laten we nu de aandacht bepalen bij de lhbtiq-beweging en kijken of het inwilligen van hun eisen leidt tot dezelfde bezwaren. 

(1) Hoe diep gaat hier de bemoeienis van de staat met het innerlijk van het individu? Als de lhbtiq-mensen eisen dat ze niet worden gediscrimineerd kan daar weinig bezwaar tegen bestaan. Aan deze eis is trouwens door de wetgever al voldaan. Maar de lhbtiq-beweging eist ook (a) dat we hun ideologie accepteren als maatschappelijk gegeven en (b) dat we iedere weerstand tegen deze ideologie laten varen en hem zelfs omarmen. Psychologisch gezien komt de eis van het omarmen van de lhbtiq-ideologie overeen met de in de roman “1984” beschreven eis dat de mensen “Big Brother” niet alleen accepteren, maar ook liefhebben.

xxxxxxNog ingrijpender is dat de lhbtiq-beweging het niet voldoen aan hun eisen strafbaar wil stellen. Het is nog niet helemaal zo ver, maar aan het voldoen aan hun eisen wordt momenteel hard gewerkt: zie de voortdurende propaganda voor het lhbtiq-gedachtegoed die wordt gevoerd door de EU en de officiële instanties. Het valt moeilijk te ontkennen dat hier de staat zich veel te diepgaand met het innerlijk van het individu bemoeit.

(2) Ook hier geldt dat het strafbaarstellen van bepaalde gevoelens en motivaties impliceert dat er een instantie wordt ingesteld voor het opsporen en bestraffen van overtreders. Dus: gedachtepolitie.  Dat is in strijd met de diep met de waarden van de westerse cultuur samenhangende “klassieke” wetgeving. 

 

Tenslotte blijft de vraag over waarom de EU en de VN het lhbtiq-project hebben opgenomen in hun agenda. Een eerste antwoord is heel praktisch: omdat de lhbtiq-lobbies er in zijn geslaagd door te dringen in de top van deze organisaties. Maar waarom hebben de EU en de VN dat dan toegelaten? De EU is opgericht als politieke en economisch organisatie en heeft in principe niets van doen met seksualiteit. En heeft daar ook geen verstand van. De gedachte dringt zich op dat de EU deze kans heeft aangegrepen om zijn controle over de geest van de Europese burgers te versterken. Want het lhbtiq-project omvat meer dan het voorkomen van discriminatie van bepaalde mensen. Het lhbtiq-gedachtegoed is een complete visie op de menselijke seksualiteit. Er wordt wel gezegd dat wie de economie van het volk beheerst het hele volk beheerst. Er wordt ook gezegd dat wie de media beheerst het volk beheerst. Maar er geldt vooral: wie de seksualiteit van het volk beheerst beheerst het volk.

 

George Orwell (1949): 1984

Coen de Jong (2021): Dwingeland, Orwell in de polder